(συνέκδοση με το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής»)
Το βιβλίο εξετάζει το ζήτημα των πυρηνικών όπλων, όπως αυτό ανέκυψε στην Ελλάδα την περίοδο 1957-1963. Σε μία εποχή που ο Ψυχρός Πόλεμος μαινόταν, ο πυρηνικός ανταγωνισμός των δύο κόσμων αποτέλεσε ένα από τα μεγάλα διακυβεύματα της διεθνούς ζωής. Η πρόταση των ΗΠΑ, το 1957, για την εγκατάσταση τακτικών πυρηνικών όπλων και πυραύλων μέσου βεληνεκούς στο ευρωπαϊκό έδαφος, εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ, απασχόλησε έντονα την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, καθώς έθετε μια σειρά από καίρια προβλήματα, πολιτικού, στρατηγικού και, πάνω από όλα, ηθικού χαρακτήρα.
Βασισμένη σε πρωτογενές αρχειακό υλικό, ελληνικό και διεθνές, η μελέτη αυτή προσεγγίζει τις εσωτερικές και διεθνείς πτυχές του θέματος μέσω της ανάλυσης και ερμηνείας των ενδονατοϊκών σχέσεων και των στρατηγικών επιλογών της Ελλάδας στο πλαίσιο της δυτικής συμμαχίας. Επίσης, διερευνάται ο αντίκτυπος που είχαν τα πυρηνικά όπλα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και στην ελληνική κοινωνία με την εμφάνιση την ίδια περίοδο του ειρηνιστικού κινήματος. Η εξέταση του ζητήματος των πυρηνικών όπλων αναδεικνύει διάφορες παραμέτρους της ελληνικής πολιτικής ζωής και θέτει νέα ερωτήματα αναφορικά με προβλήματα όπως ο βαθμός της αυτονομίας στην εξωτερική πολιτική της χώρας, η σύνδεση της εξωτερικής πολιτικής με την εσωτερική πολιτική και κοινωνική ζωή, καθώς και η διαπλοκή του ειρηνιστικού κινήματος με φλέγοντα κοινωνικά αιτήματα της εποχής.
