Ο Προφήτης εκδόθηκε το 1923 και θεωρείται δικαίως το αριστούργηµα του Γκιµπράν. Με επιρροές από τον χριστιανισµό, τον σουφισµό, τον ινδουισµό και τη θεοσοφία, επικεντρώνεται στη σηµασία της πνευµατικής αγάπης που µπορεί να συνδέσει τους ανθρώπους, ενώ είναι παράλληλα ένα από τα πιο ευπώλητα ποιητικά βιβλία όλων των εποχών. Στον Προφήτη αλλά και σε άλλα βιβλία του, που έχουν εικονογραφηθεί από τον ίδιο µε µυστικιστικά σχέδια, εκφράζονται οι βαθύτερες ορµές της ανθρώπινης ψυχής και του πνεύµατος, ενώ η ανθρώπινη επικοινωνία και συνύπαρξη γίνεται το κύριο αντικείµενο του ποιητικού στοχασµού. Ο ίδιος ο ποιητής πίστευε πως ο Προφήτης ήταν το σηµαντικότερο έργο του. Είχε πει χαρακτηριστικά: «Πιστεύω πως, από τότε που συνέλαβα τον Προφήτη στο όρος Λίβανος, δεν µπορώ να υπάρξω χωρίς αυτόν. Φαίνεται πως έγινε ένα τµήµα του εαυτού µου… Φύλαξα το χειρόγραφο για τέσσερα χρόνια προτού το παραδώσω στον εκδότη µου, επειδή ήθελα να είµαι βέβαιος, απόλυτα βέβαιος, πως κάθε του λέξη είναι ό,τι καλύτερο έχω να προσφέρω». Το αίτηµα της καθολικής αγάπης που διαπνέει τον Προφήτη του Γκιµπράν τού προσδίδει µια οραµατική, όσο και απτή διάσταση. Είναι ένα έργο του οποίου το µήνυµα
παραµένει και σήµερα επίκαιρο όσο και αναγκαίο.
