Η πρώτη ιδιωτικοποίηση δημόσιας γης απειλεί το αυθαίρετο εξοχικό του Αντώνη Τάδε και μαζί ολόκληρη την προσωπική του μυθολογία. Ανίσχυρος απέναντι στην εξουσία αλλά αποφασισμένος να παλέψει μέχρις εσχ

Η καταστροφή της Μιλήτου, η σιωπή των Συβαριτών. Η μνήμη, η ιστορία και το πένθος, σε μια παραβολική αφήγηση για το πώς ο λόγος εξημερώνει την πραγματικότητα.Ως όρος, η «εξημέρωση» περιγράφει την επέμ

Η αρχόντισσα της Σµύρνης Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της καταφέρνουν να επιβιώσουν από τη Μικρασιατική Καταστροφή και να φτάσουν στην Ελλάδα. Έχουν χάσει τα πάντα και προσπαθούν να ξαναρχίσουν από τ

Το «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», που παίχτηκε για πρώτη φορά το 1917, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και πιο αντιπροσωπευτικά θεατρικά έργα του Λουίτζι Πιραντέλλο.Η δράση του τοποθετείται σε ένα επαρχ

«Η Ελίζα, ένα εύθραυστο φαινομενικά, αλλά δυναμικό κορίτσι, διατηρεί με νύχια και με δόντια ένα ταβερνείο σε εγγλέζικο λιμάνι (πριν από 200 ή 300 χρόνια), περιμένοντας να επιστρέψει ο καλός της που έχ

1923. Προσφυγικός συνοικισμός. Το παλιό τεφτεράκι με τις συνταγές της νενές της που σώθηκε από την Καταστροφή φέρνει στη Φιλιώ Μπαλτατζή μνήμες από τις όμορφες μέρες της.1917. Η Σμύρνη στις δόξες της,

Δύο χαρακτήρες, βγαλµένοι από τον παφλασµό του ανώνυµου πλήθους, ξεκολληµένοι από την τοιχογραφία της επείγουσας καθηµερινότητας, και µια απροσδιόριστη φωνή µάς παρασύρουν σε µια πυρετώδη πεζοπορία σε

Τρεις μαθητές λυκείου κρατάνε όμηρο τον τριαντάχρονο γιο του διευθυντή της Επιχείρησης Προστασίας Υδάτων διεκδικώντας αυτό που μοιάζει αυτονόητο, αλλά δεν είναι: ελεύθερη πρόσβαση στους υδάτινους πόρο

[...]Ο χρόνος που γράφτηκε η Φουέντε Οβεχούνα είναι το 1618. Ο χρόνος στον οποίο αναφέρεται είναι το 1476. Θέμα του έργου, χωρίς ν' ακολουθούνται τα Χρονικά κατά γράμμα, είναι τα γεγονότα της 23ης Απρ

«Ο πατέρας» είναι μια θανάσιμη αναμέτρηση ανάμεσα στον Ίλαρχο Άντολφ, στρατιωτικό και σεβαστό επιστήμονα, και τη σύζυγό του Λάουρα σχετικά με την ανατροφή και μόρφωση της κόρης τους Βέρθας. Η υπόθεση

Oι μεταφράσεις δραμάτων του Σαίξπηρ και άλλων κλασικών έργων που έγιναν από τον Kαρθαίο θεωρούνται "θεατρικά" υποδειγματικές χωρίς να χάνουν στο ελάχιστο από την ποιητική τους μορφή. O ίδιος ο Kαρθαίο

"Απ' όλες τις κωμωδίες που έχω σκαρώσει ως τώρα, θα τολμούσα να πω ότι αυτή είναι η πιο ηθική, η πιο χρήσιμη, η πιο μορφωτική. Άποψη, ωστόσο, που θα φανεί παράδοξη σε εκείνον που θα σταθεί να μελετήσε