Ζωές περίκλειστες, που γλίστραγαν σαν τη δική του, ρυάκια και ποτάµια να χυθούν στη θάλασσα. Πόσο ξένοι ερχόµαστε και φεύγουµε, ενώ θα µπορούσαµε ίσως να ξανοιχτούµε. Πίσω από τα θολά τζάµια π

Έτρεχα να αγοράσω το τετράδιο. Πίσω στο σπίτι η µαµά καβούρδιζε τον χαλβά. Το γλυκό που ακόµα αγαπώ. Όταν θα γύριζα, θα ήταν όλοι εκεί. Ο µπαµπάς, η µαµά, τ’ αδέλφια, η Μαριώ. Τα είχα όλα. Τους είχα ό