Σύνοψη

Στην τραγωδία αυτή εκτός από τη σύγκρουση του Προμηθέα με το Δία, υπάρχουν και άλλες συγκρούσεις και αντιθέσεις, όπως αυτή του Προμηθέα και των οργάνων του Δία, του Κράτους, της Βίας, του Ήφαιστου και

Σύνοψη

Όπως είναι γνωστό, οι «Βάκχαι» είναι το μόνο σωζόμενο έργο με θέμα σχετικό με το θεό Διόνυσο. Εδώ μύθος και ιστορία συνενώνονται και ανάγονται με ποιητικό τρόπο. Η λατρεία του θεού Διονύσου παρουσιάζε

Σύνοψη

Το έργο έλαβε τον τίτλο του από το χορό, που τον αποτελούν κορίτσια από την Τραχίνα, όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα. Η τραγωδία αυτή είναι γεμάτη εναλλαγές. Η χαρά και η λύπη, η ευτυχία και η δυστυ

Σύνοψη

Η Αντιγόνη είναι το δεύτερο κατά σειρά συγγραφής σωζόμενο έργο του Σοφοκλή. Κάθε άλλο παρά πρωτόλεια σύνθεση, αποδεικνύει την κατάκτηση της ποιητικής τέχνης, και μάλιστα σε ύψιστο βαθμό, από το Σοφοκλ

Σύνοψη

Η κωμωδία «Πλούτος» διαβάζεται σήμερα με μεγάλη ευχαρίστηση και άνεση. Είναι απαλλαγμένη από ακρότητες και χονδροειδείς αισχρολογίες και διακρίνεται για το λεπτό της χιούμορ, το μετρημένο σκώμμα της κ

Σύνοψη

Η «Ηλέκτρα» αποτελεί ένα από τα κορυφαία δράματα του Σοφοκλή και ξεχωρίζει για τον αριστοτεχνικό τρόπο με τον οποίο προωθείται η πλοκή, για τις έντονες ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων και για τη διάχυτη

Σύνοψη

Η τραγωδία «Επτά επί Θήβας» αποτελεί το τρίτο έργο μιας τριλογίας με προηγούμενα έργα τις τραγωδίες «Λάιος» και «Οιδίπους» και το σατυρικό δράμα «Σφιγξ», που δε σώζονται. ‘Ενα χρόνο μετά την κατάκτηση

Σύνοψη

Μπορεί να νοµίζουµε ότι έχουµε ξεµπερδέψει µε το παρελθόν, αλλά το παρελθόν δεν έχει ξεµπερδέψει µε εµάς. Η αρχαία τραγωδία µάς επιτρέπει να έρθουµε πρόσωπο µε πρόσωπο µε ό,τι δε γνωρίζουµε για τον εα

Σύνοψη

Η «Ελένη» ξεχωρίζει από τις άλλες σωζόμενες τραγωδίες χάρη στο ύφος της, που σε αρκετά σημεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ελαφρό και έχει οδηγήσει αρκετούς μελετητές να θεωρήσουν ότι το έργο ανοίγ

Σύνοψη

Σύνοψη

Δεν είναι βέβαιο πως ο Ευριπίδης με την «Ιφιγένεια την εν Ταύροις» κέρδισε κάποιο βραβείο. Είναι όμως βέβαιο πως το δράμα αυτό θεωρήθηκε απ’ τους αρχαίους κι απ’ τους νεότερους απ’ τα καλύτερα του ποι

Σύνοψη

Ο Οιδίπους επί Κολωνώ είναι το τελευταίο έργο του Σοφοκλή. Γράφτηκε το 406 π.Χ., όταν ο Σοφοκλής ήταν ήδη ενενήντα ετών, αλλά

Σύνοψη

Η σύγχρονη αυτή έκδοση κάνει το πιο διάσημο και σημαντικό έργο του Ευριπίδη προσιτό τόσο σε μελετητές της ελληνικής που διαβάζουν την πρώτη τους τραγωδία όσο και σε πιο προχωρημένους μελετητές. Η εισα

Σύνοψη

Όρνιθες

Σύνοψη

Οι Ικέτιδες είναι το πρώτο έργο της τετραλογίας Δαναΐδες. Ακολουθούν τα έργα Αιγύπτιοι και Δαναΐδες. Η τετραλογία έκλεινε με το σατυρικό δράμα Αμυμώνη. Δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσει κανείς με ακρί

Σύνοψη

Ο μύθος του Οιδίποδα, ο οποίος, αφού έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας κι έγινε βασιλιάς της Θήβας, ανακάλυψε πως είχε σκοτώσει τον πατέρα του και παντρευτεί τη μητέρα του κι έπειτα τυφλώθηκε μόνος του κι

Σύνοψη

Ο «Ιππόλυτος» είναι μία από τις τέσσερις τραγωδίες με τις οποίες ο Ευριπίδης κέρδισε πρώτη νίκη στους δραματικούς αγώνες. Η τραγωδία έχει δύο πρωταγωνιστές, τη Φαίδρα, γυναίκα του Θησέα, και τον Ιππόλ

Σύνοψη

Οι «Θεσμοφοριάζουσαι» είναι το μοναδικό σωζόμενο έργο του Αριστοφάνη στο οποίο συναντάμε καθαρά δείγματα παρωδίας. Ο ποιητής παρωδεί σε αυτό τραγωδίες του Ευριπίδη που είχαν παιχτεί πρόσφατα («Παλαμήδ

Σύνοψη

Σύνοψη

Εισαγωγή-σχόλια: Αθανάσιος ΦραγκούληςΗ κωμωδία Nεφέλαι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη γιορτή των Μεγάλων Διονυσίων το 423 π.Χ. και φαίνεται πως στην πρώτη της μορφή πήρε το τρίτο βραβείο. O Αριστοφά

Σύνοψη

Ο Τερέντιος στις δύο του αυτές κωμωδίες παραφράζει τα ομώνυμα (χαμένα για μας) έργα του Μενάνδρου Ανδρία και Εαυτόν τιμωρούμενος. Πέρα από τη λογοτεχνική αξία των έργων αυτών, που αποτελούν ουσιαστικά

Σύνοψη

Αχαρνείς

Σύνοψη

Ο Φιλοκτήτης κερδίζει το θαυμασμό μας με την ηρωική καρτερία του και την ειλικρινή του απλότητα. Είναι όχι μόνον ο πιο μοναχικός από τους ήρωες του Σοφοκλή, ένας άρρωστος άνθρωπος που έζησε για δέκα χ

Σύνοψη

O Ευριπίδης στο έργο αυτό πραγματεύεται τον μύθο που είχε δραματοποιήσει προηγουμένως ο Αισχύλος στις Ευμενίδες του. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε μια μορφή δικαίωσης και αποκατάστασης του Oρέστη όσ