Το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940 πάνω στα βουνά της Ηπείρου άρχισε να γράφεται η πιο λαμπρή και ένδοξη σελίδα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας πολεμούσαν με αυταπάρνηση και αίμα σε έναν «υπέρ πάντων» αγώνα. Η ιστορία γραφόταν όμως και στο εσωτερικό της Ελλάδας, «στα μετόπισθεν» όπου το ίδιο πρωινό η αδρανής μέχρι τότε στρατιά των αμάχων συντονίζεται στον παλμό της πρώτης γραμμής αναπληρώνοντας τα κενά και τις παραλήψεις της κρατικής μηχανής. Η πολεμική ατμόσφαιρα δημιουργεί μια πρωτοφανή άμιλλα που παρακινεί και συνεπαίρνει, μετατρέποντας όλη την ελληνική επικράτεια σε ένα μεγάλο «εργαστήρι» ηρώων μαχητών. Όλοι οι φορείς, οι οργανισμοί, η εκκλησία, ρίχνονται ενωμένοι στο πόλεμο του εσωτερικού μετώπου καθώς ενεργοποιούνται άμεσα οι μηχανισμοί πολιτικής επιστράτευσης που αφορούν την οργάνωση, την κινητοποίηση κα την ασφάλεια των μετόπισθεν. Η καθολική συμμετοχή, οι πανηγυρισμοί στους δρόμους, οι συναγερμοί, οι βομβαρδισμοί, οι απαγορεύσεις, ο φόβος της Πέμπτης Φάλαγγας, οι έρανοι, οι τραυματίες και οι παγόπληκτοι, όλα συνθέτουν την εικόνα του “Άγνωστου Πολέμου” των μετόπισθεν. Η Φανέλα του Στρατιώτου, οι συγκινητικές προσφορές του λαού, των διανοουμένων, και της εκκλησίας, η μεγάλη προσφορά του ΕΕΣ και η αυτοθυσία της γυναίκας της Πίνδου, οι γέροι, οι γυναίκες και τα παιδιά συγκροτούν μια τεράστια εμπόλεμη δύναμη αμάχων πολεμιστών χωρίς την οποία ίσως να μην είχε γραφτεί ποτέ η εποποιία του 1940.
