Mια κοπέλα πηγαίνει να καθαρίσει ένα σπίτι στα βόρεια προάστια, αλλά οι ηλικιωµένοι ένοικοι –ο άντρας Έλληνας και η γυναίκα Γεωργιανή– της κλείνουν κατάµουτρα την πόρτα. Έτσι γνωρίζεται µε τον Μίλτο, τον µεσήλικα γιο, που, καλλιεργηµένος και διακριτικός, στην αρχή την κερδίζει. Όσο όµως η σχέση τους προχωρεί, τόσο τα πράγµατα παίρνουν διαστάσεις που την ξεπερνάνε. Είναι ο Μίλτος που σιγά σιγά της επιβάλλει τον ρόλο της µεσολαβήτριας για να συνεννοηθεί µε τον ψυχικά άρρωστο πατέρα του και την ξένη µητριά του ή εκείνη από µόνη της διαλέγει αυτό τον ρόλο; Η ανάµειξή της στα οικογενειακά του Μίλτου γίνεται αφορµή για µια ανασκαφή του παρελθόντος µε κυριότερο αντίπαλο τη µνήµη, που αποδεικνύεται επικίνδυνα επιλεκτική, όσο και ακριβής.
Η αφηγηµατική µατιά καταγράφει τα χτυπήµατα µιας παράφορης σµίλης που µετατρέπει την υπερευαισθησία σε τρέλα, τη θωράκιση του αµυνόµενου σε αναλγησία, την ανησυχία του παθητικού θεατή σε όψιµη παρέµβαση. Η αρχή είναι ένα «ήµισυ» κοµµένο αυθαίρετα, που λέει µια µισερή αλήθεια. Αναζητώντας τις πρωτογενείς αιτίες, τα πρόσωπα θα διεκδικήσουν µερίδιο στην ευθύνη, µε τίµηµα κι ανταµοιβή να γίνουν και τα ίδια ήµισυ του παντός.
