«Με λένε Μάνο, είµαι οχτώ ετών, κι η µαµά µου είναι µάγισσα…» Έτσι ξεκινά η ιστορία του Μάνου, που έχει πολλά άγχη –αν θα θυµηθεί το µάθηµα όταν η δασκάλα τον σηκώσει στον πίνακα, αν οι γονείς του θα µείνουν αγαπηµένοι ή θα χωρίσουν, αν η οµάδα του θα χάσει στον τελικό…– κι όταν πέφτει να κοιµηθεί, δεν τον πιάνει ύπνος, είναι όλο «Ουφ!» και «Ουφ!». Αλλά η µαµά του, επειδή είναι µάγισσα, έρχεται, παίρνει τα ουφάκια απ’ το στήθος του, τα πετάει κάτω, τα πατάει και τα σκοτώνει. Μέχρι που µια µέρα ένα ουφάκι εµφανίζεται µπροστά του και του εξηγεί ότι δεν είναι κακό – ότι, µάλιστα, είναι ίσως ο καλύτερος φίλος του. Κι ότι πρέπει να το βοηθήσει να γλιτώσει.
Μια ιστορία για µικρούς και µεγάλους, για το άγχος που τρώει παππούδες και εγγόνια και για το πώς καµιά φορά αυτό που φοβόµαστε περισσότερο απ’ οτιδήποτε µπορεί να αποδειχτεί ένας αόρατος κολλητός µας φίλος.
Αύγουστος Κορτώ
