
Πριν είκοσι και κάτι χρόνια ο θεατροπαιδαγωγός, αγαπημένος παιδιών και μεγάλων και καλός μου φίλος Ηλίας Πίτσικας, γνωρίζοντας ότι γράφω, μου ζήτησε να γράψω ένα μικρό θεατρικό για παιδιά προκειμένου να το παρουσιάσει η «Ομάδα τέχνης Πάροδος». Κανείς από τους δυο μας τότε δεν μπορούσε να φανταστεί πού θα με οδηγούσε εκείνη η πρόταση και προτροπή του…
Ως τότε, παρόλο που έγραφα τόσο θεατρικά έργα όσο και πεζογραφία, δεν είχα γράψει οτιδήποτε για παιδιά… Δέχτηκα, λοιπόν, να πειραματιστώ, χωρίς βέβαια να προεξοφλώ την έκβαση εκείνου του εγχειρήματος.
Κι όπως, μια μέρα, περίμενα τον συρμό του μετρό σε μια αποβάθρα, κοιτάζοντας προς τη σήραγγα, μου φάνηκε πως είδα να βγαίνει ένα περίεργο πλάσμα, σαν άνθρωπος με φτερά που αντανακλούσαν φως λες κι ήταν φτιαγμένα από γυαλί ή κρύσταλλο. Ναι, εντάξει, ήξερα πως ήταν ένα πλάσμα της φαντασίας μου, όμως για μένα τα πλάσματα της φαντασίας δε διαφέρουν από τα πλάσματα της καθημερινότητας: είναι το ίδιο πραγματικά, απλώς σ’ έναν άλλο κόσμο, σε μιαν άλλη διάσταση! Οπότε αποφάσισα να το ακολουθήσω…
Και κάπως έτσι βρέθηκα σε μια χώρα μακρινή, πέρα από τα όρια του κόσμου που ξέρουμε, κι άρχισα να γνωρίζω τους περίεργους κατοίκους της και πρωτίστως εκείνη: την Έρση, την τόσο διαφορετική ονειροφύλακα. Και κάπως έτσι γράφτηκε το θεατρικό έργο και παρουσιάστηκε μ’ επιτυχία απ’ τα παιδιά της Παρόδου.
Οι «Ονειροφύλακες» ταξιδεύουν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στιγμιότυπα από το θεατρικό ανέβασμα των «Ονειροφυλάκων» στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Μάρτιο του 2004. Το έργο της Αγγελικής Δαρλάση παρουσιάστηκε στην αίθουσα «Ιουλία Σαλβάγου» από την «Ομάδα Τέχνης Πάροδο», σε σκηνοθεσία του Ηλία Πίτσικα, μουσική του Γιάννη Σφυρή και χορογραφίες της Πατρίτσιας Απέργη. Στις φωτογραφίες διακρίνονται ο πατριάρχης και πάπας Αλεξανδρείας Πέτρος, η γενική πρόξενος της Ελλάδος κα. Κων/να Αθανασιάδου και ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Χ. Κατσιμπρής.
Όμως ο Ηλίας επανήλθε: «Είναι τόσο ωραία ιστορία… Γιατί δεν την αναπτύσσεις να τη γράψεις ως μυθιστόρημα;». Ε, αυτή τη φορά ήμουν λιγότερο διστακτική, είχα πάρει φόρα και ποιος με σταματούσε… Μήνες μετά, ολοκλήρωνα το πρώτο μου μυθιστόρημα για παιδιά κι ήμουν πραγματικά ευχαριστημένη, για να μην πω ενθουσιασμένη. Με σύσταση και πάλι του Ηλία, φτάνει στα χέρια της Έλενας Πατάκη που το καλοδέχτηκε. Λίγο μετά μου τηλεφώνησε η αείμνηστη Μελίνα Καρακώστα, που από τη θέση της ως αναγνώστρια του εκδοτικού οίκου μού είπε πόσο πολύ της είχε αρέσει και ότι δεν είχε κάποια παρατήρηση να κάνει.
Κι έτσι το βιβλίο αρχίζει να δρομολογείται υπό την εκδοτική επιμέλεια του Βασίλη Δημουλίνου και το τόσο ταιριαστό εξώφυλλο του Βασίλη Παπατσαρούχα! Κι αισίως τον Νοέμβριο του 2004 κρατούσα στα χέρια μου το πρώτο μου βιβλίο… Ονειροφύλακες. Με θυμάμαι «ψαρωμένη» να πηγαίνω σε κάποιες παρουσιάσεις και τα παιδιά αναγνώστες ν’ ανταποκρίνονται μ’ ενθουσιασμό. Γεμάτη ενθουσιασμό κι όμορφα σχόλια ήταν κι η ανταπόκριση όσων το διάβαζαν. Όμως καμία κριτική, καμία ανατροφοδότηση από κάποιον πανεπιστημιακό ή κριτικό λογοτεχνίας. Και λίγο αργότερα γίνομαι για πρώτη φορά μητέρα κι οι ανησυχίες μου για το αν είχε νόημα να συνεχίσω να γράφω για παιδιά και νέους ένιωθα να με κατακλύζουν εντονότερα – η ανταπόκριση της κοινότητας της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους έμοιαζε να μην είχε δώσει καμία προσοχή σ’ εκείνο το πρώτο πνευματικό παιδί μου…
Οι «Ονειροφύλακες» στον Μήνα Εφηβείας των Εκδόσεων Πατάκη το 2014. Τα παιδιά έγραψαν το σενάριο μιας ταινίας μικρού μήκους, σχεδίασαν έναν νέο Ονειροφύλακα, τον μοντελοποίησαν σε ψηφιακό περιβάλλον και τον εκτύπωσαν τρισδιάστατα. Το εργαστήριο διοργανώθηκε από τις Εκδόσεις Πατάκη σε συνεργασία με τη Βιβλιοθήκη και το UTEch Lab του Ιδρύματος Ευγενίδου και τη συγγραφέα, θεατρολόγο και σκηνοθέτρια Αγγελική Δαρλάση.
Μέχρι που… τον Αύγουστο του 2006 δέχομαι ένα τηλεφώνημα από κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι ο Ευγένιος Τριβιζάς, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής των κρατικών βραβείων παιδικής λογοτεχνίας, για να με συγχαρεί ανακοινώνοντάς μου ότι το βιβλίο μου κρίθηκε άξιο να βραβευθεί με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας. Με θυμάμαι να κλείνω το τηλέφωνο χωρίς να ξέρω πώς θα έπρεπε ν’ αντιδράσω – ως τότε αγνοούσα ακόμη και το ότι το βιβλίο είχε βρεθεί στη βραχεία λίστα! Ειλικρινά, νόμιζα ότι κάποιος μου έκανε (κακή) πλάκα!
Ήταν όμως η πραγματικότητα. Κι η αρχή μιας νέας εποχής για μένα. Η βράβευση μπορεί να πυροδότησε αρνητικές αντιδράσεις, ακόμη και παθιασμένες ανταλλαγές ανοιχτών επιστολών σε λογοτεχνικό περιοδικό της εποχής, κι εγώ να βρέθηκα άθελά μου ανάμεσα σε διασταυρούμενα (συγγραφικά) πυρά και σε θέση απολογούμενης, για πολύ καιρό μετά –που ως συγγραφέας απ’ το πουθενά κι ενώ δεν την ήξερε ούτε η μάνα της, το πρώτο μου βιβλίο κέρδισε κρατικό βραβείο–, αλλά εγώ μέσα μου την είχα εισπράξει ως μια αναγνώριση που με όπλισε με θάρρος γι’ αυτό που ήθελα να υπηρετήσω στη λογοτεχνία για παιδιά και νέους, ως ένα κλείσιμο ματιού, ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο που μου έλεγε «καλά τα πήγες, συνέχισε έτσι». Και παρά τα κλάματα, την άσχημη ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρέθηκα πολλές μα πάρα πολλές φορές κι εξαιτίας εκείνου του βραβείου και του αντίκτυπού του είχα αποφασίσει πως έτσι θα συνέχιζα και… ακόμη καλύτερα.
Στο μεταξύ, το βιβλίο βρέθηκε στις λίστες με τα ευπώλητα και στα χρόνια που ακολούθησαν καταξιώθηκε, με αλλεπάλληλες ανατυπώσεις, ως ένα επίμονο long seller και πολυαγαπημένο τόσων και τόσων, μικρών και μεγάλων, που συγκινήθηκαν κι αγάπησαν την ιστορία της Έρσης και του Αλή. Ενέπνευσε παιδιά δημοτικών και γυμνασίων για δημιουργία θεατρικών παραστάσεων, ταινιών, μουσικών συνθέσεων, δικών τους ιστοριών. Και τόσα, μα τόσα πολλά τα παιδιά που ζητούσαν ενθουσιωδώς να μάθουν τη συνέχεια των Ονειροφυλάκων και της Έρσης…
Αρχικά μου φαινόταν αδύνατον να υπάρξει συνέχεια, ήμουν σίγουρη πως ό,τι ήταν να πω για εκείνη την ιστορία το είχα πει. Να όμως που κάποια χρόνια μετά ανοίγοντας έναν φάκελο στον υπολογιστή μου και βρίσκοντας κομμάτια που δεν είχαν βρει τη θέση τους στο πρώτο βιβλίο, άρχισα ν’ αλλάζω γνώμη. Εμπνευσμένη απ’ όσα κατά καιρούς μού σχολίαζαν τα παιδιά όλα αυτά τα χρόνια και από τη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική κατάσταση, άρχισα να γράφω τη συνέχεια. Ένα βιβλίο που μαζί με τους ήδη γνώριμους σύστηνε νέους ήρωες και συνέχιζε την ιστορία χωρίς όμως να είναι ακριβώς η συνέχεια της προηγούμενης. Βλέπετε η ιστορία της Έρσης ήμουν σίγουρη ότι θα ερχόταν αργότερα, σ’ ένα τρίτο βιβλίο. Κι έτσι το 2014, δέκα χρόνια μετά τους πρώτους Ονειροφύλακες, κυκλοφόρησε το βιβλίο Οι Ονειροφύλακες κι ο Φάρος των Ονείρων, πάλι με εξώφυλλο του Βασίλη Παπατσαρούχα, ένα βιβλίο που αγαπήθηκε επίσης πάρα πολύ. Με την δέσμευση πρωτίστως στον εαυτό μου, αλλά και στην εκδότριά μου Έλενα Πατάκη και στους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες πως στα εικοσάχρονα θα ερχόταν και το τρίτο βιβλίο…
Και να μαστε λοιπόν στο τώρα, λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το 2024, που θέλω να ευχηθώ από καρδιάς «χρόνια πολλά και καλά» στον εκδοτικό οίκο Πατάκη, που φέτος συμπληρώνει τα 50 χρόνια σημαντικής παρουσίας στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα. Τον εκδοτικό οίκο που με αγκάλιασε στα πρώτα μου συγγραφικά βήματα κι έγινε το εκδοτικό μας σπίτι για μένα και το βιβλίο μου.
Και, φυσικά, τηρώντας την προ δεκαετίας δέσμευσή μου, δεν μπορώ παρά να γιορτάσω τα γενέθλιά τους με το νέο βιβλίο μας που θα ολοκληρώνει πανηγυρικά την τριλογία Οι Ονειροφύλακες.
Ένα βιβλίο που κατά κάποιο τρόπο συνεχίζει τόσο την ιστορία του πρώτου όσο και του δεύτερου βιβλίου ενώ ταυτόχρονα συστήνει και διαφορετικούς κόσμους που μόνο ως υποψία υπήρχαν στα προηγούμενα βιβλία. Κι όσοι αναρωτιέστε για το τι μπορεί να συνέβη σ’ εκείνο το τελευταίο παιδικό όνειρο, κι αν κατάφερε να σωθεί, όπως ο φάρος των ονείρων, κι όσοι αγαπήσατε τους ήρωες των βιβλίων, όσοι αγωνιούσατε για την Έρση και τη μετέπειτα ιστορία της ετοιμαστείτε για μια ιστορία που ίσως δεν μπορούσατε να τη φανταστείτε… Στο μεταξύ και μέχρι να κυκλοφορήσει το νέο βιβλίο με τίτλο Ο γυρισμός, αυτό που μπορώ να μοιραστώ μαζί σας είναι το καταπληκτικό εξώφυλλο που σχεδίασε ο Kanellos Cob κι εσείς μπορείτε να φρεσκάρετε τη μνήμη σας ή να γνωρίσετε για πρώτη φορά τους Ονειροφύλακες μας που πλέον κυκλοφορούν σε επίτομη έκδοση και τα δυο βιβλία μαζί – και πάλι σε εξώφυλλο του Kanellos Cob.
Τα εξώφυλλα των αρχικών εκδόσεων των δύο πρώτων βιβλίων, ζωγραφισμένα από τον Βασίλη Παπατσαρούχα, που σήμερα είναι εξαντλημένα – και για κάποιους συλλεκτικά! Το 2021 ο Kanellos Cob ζωγράφισε το εξώφυλλο για την επίτομη έκδοση. Το τρίτο βιβλίο θα εκδοθεί τον Φεβρουάριο του 2025. Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν και σε ebook.
Κι όσο για τη νέα χρονιά, να ευχηθώ να είναι μια χρονιά με ειρήνη, δημιουργία, ελπίδα και χώρο για τα όνειρα, ειδικά των παιδιών! Μια χρονιά με όνειρα μικρά και μεγάλα και με πολλούς πρόθυμους Ονειροφύλακες αφού… όσο υπάρχουν όνειρα θα υπάρχουν κι ονειροφύλακες! Σας το λέω με απόλυτη βεβαιότητα πλέον… Επειδή, χάρη σε αυτό το βιβλίο, τους συνάντησα τόσο στη φαντασία όσο και στην καθημερινότητά μου. Εσείς;