
Πριν από δέκα περίπου χρόνια είχα πάει στο Comicdom Con, τότε που γινόταν στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και, μέσα στα διάφορα, είχα αγοράσει κι ένα δεκαεξασέλιδο φανζινάκι που μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Ήταν η μικρή ιστορία του καπετάν Νυχτερίδα, ενός ιδιαίτερου σούπερ ήρωα που φοράει μάσκα, κάπα, πίνει ρετσίνα και τα βάζει με τους κακοποιούς της ρεμπέτικης μυθολογίας. Την ιστορία αυτή, που αργότερα μεγάλωσε και έγινε τριλογία (εκδ. Jemma), την είχα λατρέψει∙ ήταν τρομερά καλοσχεδιασμένη και είχε πάρα πολύ χιούμορ. Τι ωραίος τύπος αυτός που τη δημιούργησε, σκέφτηκα, χωρίς να συγκρατήσω το όνομά του.
Μια από τις επόμενες μέρες, πήγα πανευτυχής στις Εκδόσεις Πατάκη να υπογράψω τα συμβόλαια για το πρώτο μου βιβλίο, τον Τρύφωνα από τη Δρακολανδία. Στη συνάντηση που είχα με την Έλενα Πατάκη, μου πρότεινε εικονογράφο τον Πέτρο Χριστούλια και μου έδειξε τη δουλειά του. Ήταν πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Δεν τον ξέρω, της είπα. Αλλά φαίνεται πολύ καλός. Ναι, ας το εικονογραφήσει αυτός, συμφώνησα. Το ίδιο απόγευμα που γύρισα σπίτι, έψαξα περαιτέρω σχέδιά του στο διαδίκτυο και ανακάλυψα ότι ήταν ο ίδιος που είχε σχεδιάσει τον καπετάν Νυχτερίδα! Καταπληκτική, σχεδόν καρμική σύμπτωση!
Ο Τρύφωνας από τη Δρακολανδία είναι το πρώτο μας βιβλίο, αλλά και η αρχή μιας εξαιρετικής συνεργασίας και μιας όμορφης φιλίας με τον Πέτρο. Πλέον έχουμε κάνει πάνω από δέκα βιβλία μαζί και κάθε φορά η συνεργασία μας κυλάει νεράκι. Σε αυτά τα βιβλία συμπεριλαμβάνεται και η σειρά Άγης και Χάρης σε εξωφρενικές περιπέτειες. Η πρώτη εμφάνιση του αεικίνητου ανιψιού (Άγης) και του ρέμπελου θείου (Χάρης) ήταν στο Πορτοκαλάδα με ανθρακικό, όμως αυτοί οι δύο ήρωες μου είπαν πως ήθελαν να μείνουν. Διψούσαν για επιπλέον ιστορίες, για επιπλέον μπελάδες και φασαρίες. Πλέον η σειρά αριθμεί έξι τίτλους, με τελευταίον το ολοκαίνουριο Επιχείρηση Μακαρόν. Τώρα που το πήρα στα χέρια μου το βιβλίο, σκέφτομαι εκείνη τη μέρα που μας επισκέφτηκε η έμπνευση.
Σε μία δεξίωση της γαλλικής πρεσβείας, στην οποία ο Πέτρος ήταν καλεσμένος χάρη στο κόμικς Χαρακώματα που εξιστορεί τις περιπέτειες του γαλλικού στρατού κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (εκδ. Jemma, σενάριο Τάσος Ζαφειριάδης), ο πρέσβης είχε διοργανώσει έναν αληθινό διαγωνισμό μακαρόν! Το σκηνικό ήταν φανταστικό: στο υπέροχο νεοκλασικό της γαλλικής πρεσβείας υπήρχαν πάγκοι από εξέχοντες ζαχαροπλάστες κι εμείς δοκιμάζαμε μακαρόν με γεύση περγαμόντο, ελαιόλαδο, μαστίχα και… γαρίδα (μπλιαχ, ακούς εκεί γαρίδα!). Και μετά ψηφίζαμε σε κάλπες για τον νικητή! (Δε θυμάμαι τι ψήφισα, αλλά σίγουρα όχι γαρίδα, δεν τρωγόταν αυτό το πράμα.) Ναι, είχε πολλή πλάκα, είχαμε περάσει σούπερ! Τότε ήταν που ο Πέτρος, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μπουκωμένος με αυτό το γαλλικό έδεσμα, κοίταξε γύρω του το σκηνικό και μου είπε: πρέπει να φέρουμε τον Χάρη και τον Άγη εδώ, να ζήσουν μια περιπέτεια… κατασκοπική!
Προσχέδια του βιβλίου «Επιχείρηση Μακαρόν»
Η πρότασή του τριβέλιζε για χρόνια το μυαλό μου μέχρι που ο Άγης και ο Χάρης φόρεσαν τα καλά τους, η γαλλική πρεσβεία έγινε ο Πύργος του Τσαλαβούτα στο Κορωπί και το βιβλίο ονομάστηκε Επιχείρηση Μακαρόν. Ο Πέτρος σε εκείνη την κουβέντα είχε φανταστεί τον θείο Χάρη να χορεύει τανγκό (κάτι που συνηθίζεται στις κατασκοπικές περιπέτειες). Συγνώμη, καλέ μου φίλε Πέτρο, που παράκουσα την έμπνευσή σου. Τον έβαλα να χορεύει σάλσα. Αλλά με μηδενική επιτυχία. Τους ξενύχιασε όλους.
Παρ’ όλα αυτά η εκδότριά μου λέει πως είναι η πιο γευστική και διασκεδαστική περιπέτεια του αχτύπητου δίδυμου. Άμα θέλετε, ρωτήστε τη.