Ο Σόμερσετ Μομ (W. Somerset Maugham, Παρίσι, 25 Ιανουαρίου 1874 – Νίκαια, 16 Δεκεμβρίου 1965) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος του οποίου το έργο χαρακτηρίζεται από την οξυδερκή κατανόηση της ανθρώπινης φύσης. Ο Μομ έμεινε ορφανός σε ηλικία 10 ετών και τον μεγάλωσε ένας θείος του. Σπούδασε στο King’s School του Canterbury. Το 1897 αποφοίτησε από την ιατρική σχολή του St. Thomas στο Λονδίνο. Εργάστηκε ως μαιευτήρας και αξιοποίησε την επαγγελματική αυτή εμπειρία του στο πρώτο του μυθιστόρημα Liza of Lambeth (1897), η επιτυχία του οποίου, αν και μικρή, τον ενθάρρυνε να εγκαταλείψει την ιατρική. Ταξίδεψε στην Ισπανία και στην Ιταλία, και το 1908 έζησε έναν συγγραφικό θρίαμβο: τέσσερα θεατρικά έργα του παίζονταν ταυτόχρονα στο Λονδίνο, γεγονός που του χάρισε οικονομική άνεση. Ταξίδεψε πολύ, μεταξύ άλλων στην Ινδία και στη Νοτιοανατολική Ασία. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο υπηρέτησε στη Βρετανική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών ως πράκτορας. Μετά τον πόλεμο, το 1928, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Cape Ferrat στη νότια Γαλλία. Η φήμη του ως μυθιστοριογράφου βασίζεται κυρίως σε τέσσερα βιβλία: Ανθρώπινη δουλεία (Of Human Bondage, 1915), μια ημι-αυτοβιογραφική αφήγηση· The Moon and Sixpence (1919), το οποίο εμπνεύστηκε από τη ζωή του Πολ Γκογκέν· Cakes and Ale (1930), η ιστορία ενός διάσημου μυθιστοριογράφου, στο οποίο θεωρείται ότι παρωδούνται ο Τόμας Χάρντυ και ο Χιου Γουόλπολ· Στην κόψη του ξυραφιού (The Razor’s Edge, 1944), με ήρωα έναν νεαρό Αμερικανό βετεράνο πολέμου. Τα διηγήματά του, επίσης πολύ δημοφιλή στην εποχή του, τον καταξίωσαν στην αγγλική λογοτεχνία.