Please wait...
Ένα εσωτερικό χρονικό για τον τρόπο που ένας αντιγραφέας γίνεται συγγραφέας, ένα μυθιστόρημα οικογένειας, περιπέτειας και ελευθερίας, για το άλλο Βυζάντιο. Ένα βιβλίο για τη δύναμη της γραφής και της μνήμης, γι’ αυτήν την ορμή που απαιτεί να ονοματίσουμε τα πράγματα του κόσμου εξαρχής με ανάδοχο τη δική μας ψυχή.
«… Ιδού λοιπόν η αμαρτία μου. Πως βρίσκω την απόλαυση στα πιο απλά. Στα πιο απτά. Πως πιτσιρίκος –το ορφανό της θυρωρίνας–, αντί να μιζεριάζω, να βαρυγκωμάω, να επωάζεται μέσα μου φθόνος, μίσος, πηγαινοερχόμουν για τα θελήματα σφυρίζοντας.
“Γεια σου, ρε Τζίμη τρομερέ!” μου τσίμπαγαν το μάγουλο στο ασανσέρ οι αδελφές Αχλιόπτα και με κερνούσαν τσίχλες...»
Όταν ένα παιδί σκοτώνει άλλα παιδιά εξακολουθεί να ’ναι παιδί; Κι όταν το αίμα χύνεται άδικα, ποια είναι η πρώτη αδικία, η ρίζα του κακού;
Μια ιστορία μυστηρίου, ένα κυνηγητό για την αλήθεια. Ποιος σκότωσε πρώτος και ποιο θύμα ξεχάστηκε; Ένα σκοτεινό παραμύθι που σου κλέβει την ανάσα.
Μήπως είδατε τον Μίλτο;
Με λένε Σωκράτη. Γιατί όλοι στην οικογένειά μου έχουμε αρχαία ονόματα. Όπως και ο Μίλτος, δηλαδή ο Μιλτιάδης. Κάποτε δεν τα χώνευα τα ζώα, μου φαίνονταν κάπως... λίγο ζώα. Αλλά η ζωή είναι – πώς να το πω... συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Από τη μέρα που γνώρισα τον Μίλτο η ζωή μου άλλαξε.
Μήπως είδατε τον Μίλτο;
Το Σικελικό ειδύλλιο δεν είναι ειδύλλιο. Είναι το χρονικό της συνάντησης δύο ανθρώπων σε µια µικρή πόλη της Σικελίας, στα µέσα της δεκαετίας του 1950.
Tοποθετείται στο επαρχιακό περιβάλλον του νησιού εκείνη την όχι και τόσο µακρινή εποχή: µαφιόζικες δολοφονίες, εγκλήµατα τιµής, βιασµοί και επανορθωτικοί γάµοι. Ο Ντε Ματέις και η Κοντσέττα Βιτάλε δεν βρίσκουν τη θέση τους σ’ αυτόν τον κόσµο. Αν και η προτροπή για τον εαυτό τους είναι «Ζήσε!», όλα πάνε στραβά, σχεδόν όλα: ο Ντε Ματέις βρίσκει τον σικελικό τρόπο θανάτου και η Κοντσέττα αρνείται να συµµορφωθεί µε τον σικελικό τρόπο ζωής.
Είναι νύχτα στο λιμάνι της Λισαβόνας. Στις σκιές τρέχει ένας άντρας. Το όνομά του είναι Αλφόνς Μόρρο και κρύβει ένα μυστικό· ένα μυστικό που πανίσχυρες δυνάμεις θέλουν να κρατήσουν κρυφό με κάθε κόστος.
Ο διώκτης του τον πλησιάζει. Και τον προλαβαίνει. Όλα τελειώνουν πολύ γρήγορα. Ο Μόρρο πέφτει απ’ την προκυμαία και εξαφανίζεται στα σκοτεινά νερά του ποταμού Τάγου.
Σύντομα το νέο μαθαίνεται· έγινε φόνος. Αλλά μαζί κυκλοφορεί και μια φήμη τρομακτική: πως στα στενά και τα σοκάκια του λιμανιού κρύβεται κάποιος τρελός, διψασμένος για αίμα... Ο γορίλλας του δολοφόνου.
Το µυθιστόρηµα της Σάσα Μαριάννα Ζάλτσµαν, «ασυµβίβαστο και µε την καλύτερη έννοια πολιτικό», µιλάει για την ταυτότητα αλλά και για την ασίγαστη λαχτάρα για ζωή. Αφηγείται την ιστορία τεσσάρων γενεών µιας οικογένειας, τον καλυµµένο αντισηµιτισµό της Σοβιετικής Ένωσης και των πρώτων µετασοβιετικών χρόνων, την οδύσσεια της µετανάστευσης και της ελπίδας για µια καλύτερη ζωή, στην πατρίδα και στην ξένη χώρα, και κυρίως την ιστορία των πολύ νέων µελών της, που δεν ξέρουν πού ανήκουν, αν έχει νόηµα να ανήκουν κάπου.
